पेटबोली

सफलता सायद अभावमै जन्मिन्छ । भोकले नै सायद रचनात्मक बनाउँछ । जीवनलाई फर्केर हेर्दा याद आउँछ– त्यही चुहिएको घरको छानो, माटोको भुईंमा ओछ्याएको एउटा परालको गुन्द्री, ओढ्नलाई आमाको फाटेको सारी । नांगो शरीरमा गुन्द्रीको डाम छाम्दै रूँदा आमाले गाली गरेको कर्कश आवाज ! ***

पुर्वी पहाडको कर्णाली भनेर चिनिने जिल्ला ओखलढुंगा। तर घर चाहिँ जिल्लाकै सबैभन्दा उब्जाउ हुने गाउँमा। यता सदरमुकाम चाहिँ कवि सिद्धिचरण श्रेष्ठको गाउँ। बहुसंख्यकभन्दा पनि धेरै नेवारी बस्ती। अनि त्योभन्दा नि बढी व्यापारी हैनन् साहूजी। [caption id="attachment_324" align="alignnone" width="300"] फोटो: साभार [/caption]

पशुपति वृद्धाश्रमको कम्पाउन्डबाट छिरेपछि मुख्य ढोका आउँछ। ढोका बाहिर वारपारै फैलिएको पेटी छ। ढोकैको छेउमा दाहिनेपट्टि दाउरा थुपारिएको छ। पेटीभरि एक्लै, दुईजना गरेर छरपस्ट वृद्धवृद्धाहरू आफ्नै गफमा मस्त छन्। ‘कुन देशका हउ?’ सेतो टिसर्टमाथि कालो इस्टकोट, जाडोमा भित्र लगाउने कालै ट्राउजर र हवाई चप्पल। उनको छेउमा बाहिरपट्टि अर्का एकजना वृद्ध खेरो रङको कुकुरसँग जिस्किँदै छन्।

राष्ट्रिय एकता का लागि धेाती कुर्त्ता लार्इ राष्ट्रीय पेाशाक र हिंदी लार्इ राष्ट्रभाषा घेाषित गरिनु पदर्छ। — sarita giri (@sarita_giri) July 31, 2013 ‘राजनैतिक ‘प्रोपोगाण्डा’ अरू प्रोपोगाण्डाभन्दा पुरै फरक हो। यसले आफ्नो लक्ष्यसम्म पुग्नको लागि एउटै तरिकाको प्रयोग गर्दछ तर भिन्न मान्यताका साथमा।‘ सन् १९३० मा जी. स्टर्कले ‘आधुनिक राजनीतिक प्रोपोगाण्डा’मा उल्लेख गरेको यो पंक्तिका आधारमा अहिले सरिता गिरीले ट्वीटरमा अबलम्बन गरेको ‘राष्ट्रिय एकताको प्रोपोगाण्डा’ बडो चाखलाग्दो भएर देखापर्दछ। राजनीतिमा रणनीतिको बिशेष महत्व हुन्छ। यो सतरंज (चेस)मा गोटीको चालजस्तै हो। ठीक समयमा ठीक गोटी चालियो भने खेल जितिन्छ नत्र हार। अहिले नेपाल सदभावना पार्टी (आनन्ददेवी) की अध्यक्ष सरिता गिरीको राष्ट्रभाषा र राष्ट्रियताका बारेका ट्वीटहरू पनि उनको राजनैतिक रणनीतिका रूपमा देखापरेका छन्। तत्कालिन राजा ज्ञानेन्द्रले सत्ता हत्याएका बेलासम्म सरिता गिरीको नागरिक समाजमा एक प्रभावशाली वक्ताको छवि थियो। तर त्यो छवि संविधानसभाको निर्वाचनसँगै धुमिल हुँदै गयो। स्पष्ट वक्ताबाट उनी अराजक हुँदै गइन्। संविधानसभाले चारबर्ष पु